मौन आवाज
हेर्दैछु
बादल लागेको आकाश छ शिरमाथि ।
मान्छे हिँडिरहेको छ
फराकिलो सडकमा
साँघुरो गल्लीमा
या / कतै दुस्वप्नको बाटोमा !
आउला एकदिन
फूल फुल्ने याम
घमाइलो घाम
या / परमधाम
यस्तै छ – चिन्तन !
केही दुखेको छ
कतै पोलेको छ
हृदय छट्पटीमा छ
आखिर यही त जीवन हो !
हेर्दैछु
भोग्दैछु
बग्दै आएको बुढो रुखको ठुटो
कुनै कमजोर घरको दलिन होला
या / मुर्दाघाटको काठ होला
या / आफ्नै मृत लास होला !
नदी किनारामा छु
बग्ने ठाउँमा छु
बगाउने ठाउँमा छु ।
बस्छु
जान्छु
केही ठेगान छैन !
आउँदा आएको थिएँ
जाँदा जानेछु ।
परबाट कोही आउँदैछ
नजिकबाट कोही जाँदैछ !
चेतना शून्य छ
शून्यमा चेतना छ ।
खुसीको एउटा सानो संग्रह
खोल्सामा छ
उता आँशुको विशाल समुन्द्र छ !
उठेको छाल साम्य हुनेछ
दुखेको घाउ निको हुनेछ ।
निर्धक्क सास फेर्छु भन्छु
हावा बहने दिशा बद्लिन्छ
दृश्य बद्लिन्छ
टाउको घुम्छ भूमरीको गति भन्दा दोब्बर –
– तेब्बर – चौब्बर – पचब्बर !
क्षणमै भीषण वर्षात हुन्छ
नदीको आकार बद्लिन्छ
सायद / जिन्दगी अब डुब्छ !
हेर्दैछु
पाउमुनि भास्सिंदै गएको जमीन छ !
चराहरुको पखेटा झरेको छ
यादहरु यहीं छन्
म कता जाने होला ?
लाग्दैछ
मजस्तै नदी किनारामा उभिएर
तिमी केही सोच्दै छौ !
लाग्दैछ
मजस्तै जीवन किनारामा उभिएर
तिमी केहि सोच्दैछौ !
